2-12. สิกฺขาสุตฺตาทิเปยฺยาลเอกาทสกํ

(2) ‘‘ชรามรณํ , ภิกฺขเว, อชานตา อปสฺสตา ยถาภูตํ ชรามรเณ ยถาภูตํ ญาณาย สิกฺขา กรณียาฯ

(เปยฺยาโลฯ จตุสจฺจิกํ กาตพฺพํ)ฯ

(3) ชรามรณํ, ภิกฺขเว, อชานตา…เป.… โยโค กรณีโย…เป.…ฯ

(4) ชรามรณํ, ภิกฺขเว, อชานตา…เป.… ฉนฺโท กรณีโย…เป.…ฯ

(5) ชรามรณํ, ภิกฺขเว, อชานตา…เป.… อุสฺโสฬฺหี กรณียา…เป.…ฯ

(6) ชรามรณํ , ภิกฺขเว, อชานตา…เป.… อปฺปฏิวานี กรณียา…เป.…ฯ

(7) ชรามรณํ, ภิกฺขเว, อชานตา…เป.… อาตปฺปํ กรณียํ…เป.…ฯ

(8) ชรามรณํ, ภิกฺขเว, อชานตา…เป.… วีริยํ กรณียํ…เป.…ฯ

(9) ชรามรณํ, ภิกฺขเว, อชานตา…เป.… สาตจฺจํ กรณียํ…เป.…ฯ

(10) ชรามรณํ, ภิกฺขเว, อชานตา…เป.… สติ กรณียา…เป.…ฯ

(11) ชรามรณํ, ภิกฺขเว, อชานตา…เป.… สมฺปชญฺญํ กรณียํ…เป.…ฯ

(12) ชรามรณํ, ภิกฺขเว, อชานตา…เป.… อปฺปมาโท กรณีโย…เป.…ฯ

อนฺตรเปยฺยาโล นวโมฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

สตฺถา สิกฺขา จ โยโค จ, ฉนฺโท อุสฺโสฬฺหิปญฺจมี;

อปฺปฏิวานิ อาตปฺปํ, วีริยํ สาตจฺจมุจฺจติ;

สติ จ สมฺปชญฺญญฺจ, อปฺปมาเทน ทฺวาทสาติฯ

สุตฺตนฺตา อนฺตรเปยฺยาลา นิฏฺฐิตาฯ

ปเร เต ทฺวาทส โหนฺติ, สุตฺตา ทฺวตฺติํส สตานิ;

จตุสจฺเจน เต วุตฺตา, เปยฺยาลอนฺตรมฺหิ เยติ [เปยฺยาลา อนฺตรมฺหิ เยติ (สี. สฺยา. กํ.)]ฯ

อนฺตรเปยฺยาเลสุ อุทฺทานํ สมตฺตํฯ

นิทานสํยุตฺตํ สมตฺตํฯ

2. อภิสมยสํยุตฺตํ

1. นขสิขาสุตฺตํ

[74] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ อถ โข ภควา ปริตฺตํ นขสิขายํ ปํสุํ อาโรเปตฺวา ภิกฺขู อามนฺเตสิ – ‘‘ตํ กิํ มญฺญถ, ภิกฺขเว, กตมํ นุ โข พหุตรํ, โย วายํ [โย จายํ (สพฺพตฺถ) ทุติยสุตฺตาทีสุ ปน วาสทฺโทเยว ทิสฺสติ] มยา ปริตฺโต นขสิขายํ ปํสุ อาโรปิโต, อยํ วา มหาปถวี’’ติ?

‘‘เอตเทว, ภนฺเต, พหุตรํ, ยทิทํ มหาปถวีฯ อปฺปมตฺตโก ภควตา ปริตฺโต นขสิขายํ ปํสุ อาโรปิโตฯ เนว สติมํ กลํ อุเปติ น สหสฺสิมํ กลํ อุเปติ น สตสหสฺสิมํ กลํ อุเปติ มหาปถวิํ อุปนิธาย ภควตา ปริตฺโต นขสิขายํ ปํสุ อาโรปิโต’’ติฯ ‘‘เอวเมว โข, ภิกฺขเว, อริยสาวกสฺส ทิฏฺฐิสมฺปนฺนสฺส ปุคฺคลสฺส อภิสเมตาวิโน เอตเทว พหุตรํ ทุกฺขํ ยทิทํ ปริกฺขีณํ ปริยาทิณฺณํ; อปฺปมตฺตกํ อวสิฏฺฐํฯ เนว สติมํ กลํ อุเปติ น สหสฺสิมํ กลํ อุเปติ น สตสหสฺสิมํ กลํ อุเปติ ปุริมํ ทุกฺขกฺขนฺธํ ปริกฺขีณํ ปริยาทิณฺณํ อุปนิธาย ยทิทํ สตฺตกฺขตฺตุํปรมตาฯ เอวํ มหตฺถิโย โข, ภิกฺขเว, ธมฺมาภิสมโย; เอวํ มหตฺถิโย ธมฺมจกฺขุปฏิลาโภ’’ติฯ ปฐมํฯ

2. โปกฺขรณีสุตฺตํ

[75] สาวตฺถิยํ วิหรติ…เป.… ‘‘เสยฺยถาปิ, ภิกฺขเว, โปกฺขรณี ปญฺญาสโยชนานิ อายาเมน ปญฺญาสโยชนานิ วิตฺถาเรน ปญฺญาสโยชนานิ อุพฺเพเธน, ปุณฺณา อุทกสฺส สมติตฺติกา กากเปยฺยาฯ ตโต ปุริโส กุสคฺเคน อุทกํ อุทฺธเรยฺยฯ ตํ กิํ มญฺญถ, ภิกฺขเว , กตมํ นุ โข พหุตรํ, ยํ วา กุสคฺเคน อุทกํ อุพฺภตํ ยํ วา โปกฺขรณิยา อุทก’’นฺติ?